Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης

Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης έχει να κάνει με την μεγάλη κατανάλωση κρέατος πριν τη μεγάλη νηστεία του Πάσχα και σηματοδοτεί την έναρξη της αποκριάς. Η προέλευσή του δεν είναι γνωστή, αλλά εικάζεται ότι έχει ρίζες στην αρχαιότητα. Είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα ειδωλολατρικό έθιμο που πέρασε στην χριστιανική παράδοση και σημειολογικά εγγυάται μια καλή σοδειά, μετά το πέρας του χειμώνα.

Η Τσικνοπέμπτη γιορτάζεται παντού στην Ελλάδα, με τις παρέες να μαζεύονται και να ψήνουν κρέας για να προκύψει η απαραίτητη "τσίκνα". Κατά τόπους στο έθιμο προστίθενται κι άλλα στοιχεία. Στην Κομοτηνή, τα ζευγάρια που πρόκειται να παντρευτούν ανταλλάσουν ως δώρα τρόφιμα. Στην Πάτρα υπάρχει το έθιμο της "Κουλουρούς", σύμφωνα με το οποίο ο Ναύαρχος Ουίλσον, ερωτευμένος με την "Γιαννούλα την Κουλουρού", της κάνει πρόταση γάμου. Η τελευταία ντύνεται νύφη και πηγαίνει στο λιμάνι να καλωσορίσει τον καλό της, προκαλώντας γέλιο στους ντόπιους. Στις Σέρρες οι κάτοικοι ανάβουν και πηδάνε φωτιές, ενώ γίνονται προξενιά στους ελεύθερους. Τέλος, στην Κέρκυρα αναβιώνει το έθιμο με το όνομα "Πετεγολέτσια" ή "Κουτσομπολιά", κατά το οποίο οι γυναίκες της παλιάς πόλης κουτσομπολεύουν στην τοπική διάλεκτο, από τα παράθυρα των σπιτιών τους.